- zdyb|ać
- pf (zdybię) vt pot. to catch
- zdybał ją z kochankiem he caught her with her lover- zdybać kogoś na kradzieży/kłamstwie to catch sb stealing/lying- zdybać kogoś na gorącym uczynku to catch sb red-handed a. in the act
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.